بازگشت به خلوتگه خویش

یه مدتی اینجا نبودم ؛ خودم هم نمیدونم کجا بودم...
اتفاقات زیادی افتاد:
به همسفری همراه و یاری یاور برای یک عمر ، "بله " گفتم ؛ به امید فرداهایی زیبا و رویایی در کنار هم...
انتخابات و عواقبش را شاهد بودم و نتایجی که میتوان از آن گرفت ...
و یکسری حوادث کوچک که درسهای بزرگی برایم به همراه داشت؛ که در هیچ کتابی نگاشته نمیشود و در هیچ مکتبی آموزش داده نمیشود...
بعد از همه اینها برگشتم...و میدونید از خدا چی میخوام؟
اینکه: کاش گاهی هیچی نمی فهمیدم...
کاش میشد گاهی احمق تر از همیشه رفتار کنم...
کاش گاهی بتونم فقط لبخند بزنم ...
کاش دل نگرانیهام متفاوت از چیزهایی بود که الان است...
کاش شاد کردنم اینقدر ساده نبود...
کاش یار کنارم بود...